Uitspraak 2017-515

Uitspraak Geschillencommissie Financiële Dienstverlening, nr. 2017-515
(prof. mr. M.L. Hendrikse, voorzitter en mr. D.B. Holthinrichs, secretaris)

Klacht ontvangen op : 28 juli 2016
Ingediend door : Klager
Tegen : Voogd & Voogd Verzekeringen, gevestigd te Middelharnis,
verder te noemen Verzekeraar
Datum uitspraak : 2 augustus 2017
Aard uitspraak : Niet-bindend

Samenvatting

Verzekeraar is de assuradeur van de tegenpartij van Klager. Klager is het niet eens met de afwikkeling tussen Verzekeraar en de eigen assuradeur van Klager, waarbij de eigen assuradeur van Klager aan Verzekeraar heeft uitgekeerd. De eigen assuradeur heeft Klager vervolgens teruggeplaatst op de Bonus-/Malusladder. Klager vordert in deze procedure dat Verzekeraar de aansprakelijkstelling intrekt en dat Verzekeraar de door de eigen assuradeur betaalde schadevergoeding terugbetaalt. De Commissie overweegt dat de klacht van klager niet behandelbaar is. De klacht voldoet aan geen van de in artikel 1, begripsomschrijving, genoemde definities van ‘consument’, waarbij van belang is dat er geen sprake is van een overeenkomst van verzekering waaraan Klager een eigen vorderingsrecht jegens Verzekeraar kan ontlenen.

1. Procesverloop

De Commissie beslist met inachtneming van haar Reglement en op basis van de volgende stukken:

• het door Klager (digitaal) ingediende klachtformulier van 28 juli 2016;
• het verweerschrift van Verzekeraar van 10 november 2016.

De Commissie stelt vast dat het niet nodig is de zaak mondeling te behandelen. De zaak kan daarom op grond van de stukken worden beslist.

2. Feiten

De Commissie gaat uit van de volgende feiten.

2.1 Klager is zelf met haar voertuig voor wettelijke aansprakelijkheidsrisico’s verzekerd bij Melching Assuradeuren B.V.

2.2 Op 12 juni 2016 raakte de auto van Klager betrokken bij een aanrijding. De partner van Klager was de auto achteruit aan het inparkeren toen de auto werd aangereden door een motorfietser (hierna: de Tegenpartij). Verzekeraar is de WAM- en cascoassuradeur van de bestuurder van deze motorfiets. De partner van Klager en Tegenpartij hebben daarna een aanrijdingsformulier ingevuld en ondertekend. Verzekeraar heeft bij de assuradeur Klager een vordering tot schadevergoeding ingediend met betrekking tot schade aan de motorfiets van Tegenpartij.

2.3 De assuradeur van Klager heeft aansprakelijkheid van Klager erkend met betrekking tot de aanrijding en de Tegenpartij schadeloosgesteld na overlegging van een expertiserapport. Ten gevolge van de aanrijding is Klager teruggeplaatst op de Bonus-/Malusladder, waardoor Klager minder korting krijgt op haar verzekeringspremie. Klager heeft zich bij haar assuradeur beklaagd over de erkenning van aansprakelijkheid en terugplaatsing op de Bonus-/Malusladder.

2.4 Bij brief van 1 augustus 2016 aan Verzekeraar heeft Klager bezwaar gemaakt tegen de aansprakelijkstelling, welke door Verzekeraar was gericht aan haar assuradeur. Aansluitend heeft Klager zich gewend tot het Kifid.

3. Vordering, klacht en verweer

Vordering Klager
3.1 Klager vordert dat Verzekeraar de aansprakelijkstelling intrekt en het door haar assuradeur aan Verzekeraar uitgekeerde bedrag inzake schadevergoeding restitueert.

Grondslagen en argumenten daarvoor
3.2 Deze vordering steunt, kort en zakelijk weergegeven, op de volgende grondslag. Het door de assuradeur van Klager aan Verzekeraar betaalde bedrag is (onterecht) onverschuldigd betaald. Klager voert hiertoe de volgende argumenten aan.
• De partner van Klager was niet schuldig aan het ongeluk aangezien hij alle verkeersregels in acht heeft genomen. Op het moment van de bijzondere manoeuvre ten behoeve van het (achteruit) inparkeren was er geen rijdend verkeer zichtbaar op de weg. Het betrof ook een smalle weg zodat het niet mogelijk was om ander verkeer voor te laten gaan voorafgaand aan het inparkeren. Ander verkeer moest derhalve wachten tot de bijzondere manoeuvre is uitgevoerd.
• De partner van Klager stond nagenoeg stil op straat. Het klopt dus niet dat hij achteruit reed, waardoor de tegenpartij moest stoppen. Toen Tegenpartij niet het schadeformulier wilde invullen, werd de Politie gebeld. Die wilde niet komen. Pas toen de tegenpartij doorhad dat de partner van Klager een bijzondere manoeuvre verrichtte, was hij wel bereid het schadeformulier in te vullen.
• Tegenpartij heeft op het schadeformulier ingevuld dat hij ‘tegen de auto aanleunde’ van Klager en dat zijn spiegel loszat. Echter, hij is volop met zijn band tegen het achterportier van de auto van Klager aangereden en spreekt hier dus niet de waarheid. Klager heeft een flinke deuk en lakschade opgelopen. Het was zichtbaar dat er met een band tegen het achterportier is aangereden.
• Verzekeraar dient ter plaatse de situatie te bekijken om een juiste beoordeling te maken van de toedracht van het ongeluk. Klager heeft haar auto ook nog beschikbaar voor onderzoek door een schade-expert. Een expert kan dan beoordelen dat met een band tegen de auto is aangereden en niet met een spiegel en handvat, zoals Tegenpartij beweert.
• Tegenpartij reed veel te hard waardoor de partner van Klager hem niet aan kon zien komen. Derhalve heeft hij zich niet als verantwoordelijk weggebruiker gedragen.
• De geclaimde schade staat niet in causaal verband met het ongeluk. Tegenpartij heeft alleen ingevuld dat de spiegel los zat. De partner van Klager heeft ook foto’s gemaakt van de motor, maar er was geen schade.

Verweer Verzekeraar
3.3 Verzekeraar heeft, kort en zakelijk weergegeven, de volgende verweren gevoerd:
• Klager dient in deze procedure niet-ontvankelijk te worden verklaard aangezien Verzekeraar niet haar assuradeur maar de assuradeur van Tegenpartij is. De klacht van Klager inzake de terugval in schadevrije jaren is gericht tegen haar eigen assuradeur en daar staat Verzekeraar verder buiten.
• Verzekeraar heeft Tegenpartij verzekerd met volledige cascodekking. Derhalve heeft hij Tegenpartij schadeloos gesteld na melding van de aanrijding, zulks op basis van de vaststelling van de schade door een onafhankelijke expert.
• Uit het door Klager en Tegenpartij ingevulde schadeformulier blijkt dat (de partner van) Klager achteruit uit parkeerstand wegreed, hetgeen een bijzondere verrichting als bedoeld in artikel 54 Reglement Verkeersregels en Verkeerstekens (RVV 1990) oplevert. Het voertuig van Klager had derhalve geen voorrang verleend. De assuradeur van Klager heeft derhalve terecht aansprakelijkheid erkend en Verzekeraar heeft, na schadeloosstelling van Tegenpartij, regres mogen nemen op (de assuradeur van) Klager.
• De hoogte van de door Tegenpartij geclaimde schadevergoeding is vastgesteld door een onafhankelijke expert. Verzekeraar heeft derhalve geen reden om te twijfel aan de deskundigheid van de expert. De hoogte van terugval in schadevrije jaren staat ook los van de hoogte van de schade.

4. Beoordeling

4.1 De klacht van Klager kan niet door de Commissie worden behandeld. In 9.1 van het Reglement is bepaald welke klachten Kifid behandelt: “Kifid behandelt Klachten van Consumenten over Financiële diensten tegen Aangeslotenen of, bij nawerking, voormalige Aangeslotenen.” De definitie van het begrip ‘consument’ in de zin van het Reglement is toegelicht in ‘Deel A Begripsomschrijvingen’. Aldaar is bepaald:

“Consument:
De afnemer van een Financiële dienst, indien en voor zover die afnemer een natuurlijk persoon is die niet handelt in de uitoefening van een beroep of bedrijf.
Onder het begrip Consument wordt tevens begrepen:
a) een rechtspersoon waarvan de doelstelling zozeer is gericht op het particuliere belang van een of meer natuurlijke personen die aandeelhouder(s) of bestuurder(s) of lid van deze rechtspersoon zijn, dat deze als een verlengstuk van die natuurlijke persoon of personen kan worden beschouwd; voorbeelden hiervan zijn persoonlijke pensioenvennootschappen en verenigingen van eigenaars. Beslissend is of de rechtspersoon in wezen een verlenging is van de persoon van Consument in diens hoedanigheid van Consument.
b) de deelnemer aan een pensioenregeling, zoals bedoeld in artikel 1 van de Pensioenwet in zijn hoedanigheid van verzekerde natuurlijke persoon van de overeenkomst van levensverzekering met pensioenclausule.
c) de natuurlijke persoon die een eigen vorderingsrecht ontleent aan een overeenkomst van verzekering.
d) de natuurlijke persoon met een Privacyklacht.”

4.2 Klager valt onder geen van de genoemde categorieën van het consumentbegrip. Klager kan in de eerste plaats klaarblijkelijk niet worden gekwalificeerd als de ‘afnemer van een financiële dienst’ als bedoeld in het Reglement (begripsomschrijving ‘Consument’ in het Reglement, onder aanhef). Zij wendt zich in deze immers niet tot haar eigen verzekeraar inzake de uitvoering van een verzekering. Klager komt in deze procedure daarentegen op tegen de verzekeraar van Tegenpartij. Daarnaast lijdt het geen twijfel dat Klager ook niet onder de begripsomschrijving ‘Consument’ van het Reglement sub a, b en d valt. Derhalve blijft over sub c van de begripsomschrijving ‘Consument’ in het Reglement. Aan deze omschrijving is in het onderhavige geval ook niet voldaan aangezien er geen sprake is van een overeenkomst van verzekering waaraan Klager een eigen vorderingsrecht jegens Verzekeraar kan ontlenen. Nu Klager ter zake de onderhavige kwestie derhalve onder geen van de genoemde categorieën van de definitie van Consument kan worden geschaard, valt de klacht van klager niet onder het bereik van artikel 9.1 van het Reglement. De Commissie komt derhalve niet aan een inhoudelijke beoordeling toe in deze procedure.

5. Beslissing

Kifid kan de klacht niet behandelen.

De uitspraak heeft de vorm van een niet-bindend advies. Tegen deze uitspraak staat geen hoger beroep open bij de Commissie van Beroep Financiële Dienstverlening. U kunt de zaak nog wel aan de rechter voorleggen.

U kunt, binnen twee weken na de verzenddatum van deze uitspraak, bij de Voorzitter van de Geschillencommissie Financiële Dienstverlening schriftelijk een verzoek indienen tot herstel van kennelijke vergissingen in de uitspraak. U moet daarbij met name denken aan correctie van reken- of schrijffouten en verbetering van namen en data. De volledige procedure met de termijnen die daarbij in acht moeten worden genomen staat beschreven in artikel 46 van het Reglement.